Αρχική σελίδα

1ο Γυμνάσιο Τριανδρίας

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ

ΣΧΟΛΙΚΟ

ΔΙΚΤΥΟ

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ

ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ

ΜΑΘΗΤΕΣ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ

ΕΚΔΡΟΜΕΣ

ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ

 

Το πέρασμα από το Γυμνάσιο

 

Γυμνάσιο, το πρώτο σκαλί της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Μια λέξη, τόσα σημαινόμενα, τόσα συναισθήματα.

Πριν από τρία χρόνια περάσαμε την πύλη του Γυμνασίου κουβαλώντας μαζί μας όλες τις αγωνίες και τις προσδοκίες του παιδιού που γίνεται έφηβος και ενταχθήκαμε σ’ ένα νέο σχολικό περιβάλλον.

 

 

Έκπληξη προκάλεσε σ’ εμένα η αλλαγή των σχέσεων μαθητή – καθηγητή. Η ύπαρξη πολλών γνωστικών αντικειμένων και διαφορετικών διδασκόντων, κατέστησε τις σχέσεις κάπως απρόσωπες. Βέβαια, αυτό μεταβλήθηκε με την πάροδο των τριών αυτών χρόνων, μια και ήρθαμε κοντά τόσο με τους καθηγητές, όσο και με τους συμμαθητές μας.

Η συμβίωση κάτω απ’ τη στέγη του γυμνασίου, οι κοινοί αγώνες και οι κοινοί στόχοι βοήθησαν να αναπτυχθούν μεταξύ των συμμαθητών σχέσεις φιλαλληλίας, συνεργασίας, αλληλοβοήθειας. Οικοδομήθηκαν γερές φιλίες, μέσα απ’ τις ολοήμερες και κυρίως τριήμερες εκδρομές και ομαδικές εργασίες που μας έδεσαν ακόμη περισσότερο. Ποιος μπορεί να λησμονήσει τις υπέροχες στιγμές που μοιραστήκαμε; Είναι άλλωστε και τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα που νιώσαμε στα θρανία του γυμνασίου.

 

 

Οι καθηγητές μας με πολύ καλή επιστημονική κατάρτιση στο αντικείμενο που διδάσκουν, μας μετέδωσαν τις γνώσεις τους με απλότητα και σαφήνεια. Υπήρξαμε τυχεροί που ανάμεσά μας είχαμε καθηγητές που έδωσαν όλον τους τον εαυτό για τις δραστηριότητές μας. Καθηγητές που θυσίασαν τον ελεύθερο χρόνο τους και κατέβαλλαν κόπο, ώστε εμείς να συμμετέχουμε σε σχολικά προγράμματα για τη διεύρυνση των γνώσεών μας. Κι όχι μόνο αυτό αλλά και για την υλοποίηση των εξορμήσεών μας.

 

 

Με τους καθηγητές και τη διευθύντριά μας αποκτήσαμε οικειότητα, αισθανόμαστε άνετα και εκφράσαμε τους προβληματισμούς μας και τις σκέψεις μας. Αναπτύξαμε μαζί τους την αίσθηση του χιούμορ, καθώς σε στιγμές χαλάρωσης δεν έλειψαν τα αστεία και τα ανέκδοτα!

Το σχολείο όμως έχει και άλλους στόχους, όπως να προϊδεάσει τους νέους για την πραγματική ζωή, να τους μυήσει στο πνεύμα του σκληρού αγώνα της επιβίωσης. Μια ζωή στην οποία θα γνωρίσουν το δίκαιο και το άδικο. Πρέπει λοιπόν να παλέψουν για την αναγνώρισή τους. Γιατί πολλές φορές ο ωφελιμισμός, η κατάφωρη αδικία καλύπτουν τους πραγματικούς αγώνες. Η ζωή όμως είναι ένας διηνεκής αγώνας επίτευξης και πραγματοποίησης των επιδιώξεών μας. Ο Μπέρναντ Σω είπε κάποτε: «Στη ζωή υπάρχουν δύο τραγωδίες. Είτε να χάσεις αυτά που ποθείς, είτε να τα κερδίσεις», εννοώντας ότι υπάρχει τραγικότητα ακόμα και στην κατάκτηση του στόχου, μια και μπορεί κανείς να χάσει τον εαυτό του κατά τη διάρκεια του αγώνα.

 

 

Βέβαια η υπομονή και η επιμονή που μας διδάξατε θα στέφουν τους κόπους μας πάντα με επιτυχία.

Θα θέλαμε λοιπόν, να σας ευχαριστήσουμε για τις στιγμές που ζήσαμε, για τα εφόδια που μας δώσατε, για την αγάπη με την οποία μας περιθάλψατε και ζητάμε τις ευχές σας για τη νέα σελίδα, που ανοίγεται στη ζωή μας, αυτή του Λυκείου.

Κεραμάρη Στέλλα